1. Magister: "Scrībe M deciēs, Mārce!" Mārcus, postquam M M M M M M M M M scrīps: "Iam tibi pār: deciēs M scrīps."
2. Magister, postquam litterās numer: "Nōn pār, puer pigerrime! Noviēs tantum M scrīps, ego litterās numer. Nōnne aud quod dīx?"
3. Mārcus: "Certē aud quod dīx. At tū prāvē numer!"
4. Magister: "Vōs numerāte litterās, Tite et Sexte! ... Quid agitis? Nōn mē aud?"
5. Titus et Sextus "Certē tē aud" inquiunt, et postquam litterās numer: "Litterās numer: decem sunt."
6. Magister: "Prāvē numer! Ipsī M deciēs scrībite!"
7. Uterque puer M M M M M scrībit. Titus: "Iam tibi pār."
8. Magister: "Nōn pār, puerī pigerrimī! Quīnquiēs tantum M scrīps."
9. Titus: "At quīnque et quīnque sunt decem: ergō deciēs M scrīps."
10. Titus et Sextus magistrō pār, quod bis quīnquiēs M scrīps, nam bis quīnquiēs sunt deciēs.
11. Mārcus vērō magistrō nōn pār, quod noviēs tantum M scrīps.
12. Sed tamen Mārcus dīcit 'sē magistrō pār et deciēs M scrīps, at magistrum prāvē numer!'
13. Magister discipulōs verba sua nōn aud putat, sed Titus et Sextus omnia aud.
14. Iūlius: "Hodiēne probus discipulus fu, Mārce?'
15. Mārcus: "Certē probus fu. Nōs omnēs probī discipulī fu."
16. Iūlius: "Id nōn crēdō! Vōs omnēs discipulī improbī fu!"
17. Iūlius 'omnēs discipulōs improbōs fu' dīcit, sed Mārcus sōlus improbus fu, cēterī probī fu.