Exempla: Dominus imperat ut servus verberētur et inclūdātur (= Dominus eum
verberārī et inclūdī iubet). Servus: "Cūr imperās ut ego verberer et in-
clūdar?" (= "Cūr mē verberārī et inclūdī iubēs?"). D.: "Mē rīdēs! Itaque
imperō ut verberēris et inclūdāris!" (= "tē verberārī et inclūdī iubeō!").
Dominus imperat ut servī verberentur et inclūdantur (= D. eōs verberārī
et inclūdī iubet). Servī: "Cūr imperās ut nōs verberēmur et inclūdāmur?"
(= "Cūr nōs verberārī et inclūdī iubēs?"). D.: "Mē rīdētis! Itaque imperō
ut verberēminī et inclūdāminī!" (= "vōs verberārī et inclūdī iubeō!").
1. Dominus imperat ut servus voc et interrog (= Dominus servum voc et interrog iubet).
2. Iūlius imperat ut pāstor prehend et tene (= Iūlius pāstōrem prehend et ten iubet).
3. Colōnus: "Cūrā ut ovēs tuae ab agrīs prohibe!"
4. Dux nūntium monet ut cautē ex castrīs ēgredi et ōret ut sine morā sibi auxilium mitt.
5. Dux: "Cavē nē vide nēve audi ab hostibus!"
6. Māter fīlium monet ut bene lav: "Cūrā ut bene lav, Mārce, nēve sordidīs manibus proficīsc!"
7. Mārcus: "Dāvus semper cūrat ut ego bene lav nēve sordidīs manibus proficīsc."
8. Māter fīliōs monet ut bene lav: "Cūrāte ut bene lav, fīliī, nēve sordidīs manibus proficīsc."
9. Mārcus: "Dāvus semper cūrat ut nōs bene lav nēve sordidīs manibus proficīsc."