LINGVA LATINA PER SE ILUSTRTA

Hans Henning Ørberg

EXERCITIA LATINA I

CAPITVLVM XXXII

Exercitium 5



amīcitia
deesse
dissuādēre
dōnec
ēdūcere
flectere
grātia
grātiās agere
grātiam habēre
grātiam referre
inermis
intereā
meminisse
neu
offerre
poēta
praeferre
redimere
reminīscī
resistere
voluntās

1. Dominus servōs monet ut labōrent [= nēve] quiēscant.

2. Mēdus gladium , nē [= sine armīs] occīdātur, sed gubernātor eī [<> persuādet] nē praedōnibus .

3. Mēdus: " ego vīvam, nēmō tibi nocēbit, Lȳdia!"

4. [= interim] Lȳdia, genibus , Deum precātur: "Pater noster, quī es in caelīs! Fīat tua!"

5. Gubernātor praedōnibus magnam pecūniam vult, namque is lībertātem omnibus rēbus .

6. Sī ipse satis pecūniae nōn habet, amīcī eum ē servitūte possunt; hanc [= beneficium] ab amīcīs suīs petet.

7. Hoc audiēns mercātor duōs versūs [<> oblīvīscitur] quōs scrīpsit quīdam Rōmānus.

8. Gubernātor nōmen poētae oblītus est, sed mercātor nōmen eius [= memoriā tenet].

9. Vērus amīcus numquam amīcō suō , sed vēra rēs rāra est.

10. Quī tibi habet [= grātus est] prō beneficiō, nōn sōlum tibi grātiās , sed etiam grātiam dēbet.


Index Cap. 32 Ecercitium 4 Cap. 32 Exercitium 6