1. Quod dē Andromachē nārrātur est [= vix crēdī potest].
2. Helenus Chāoniā, parte Ēpīrī [< extrā], potītus esse et Andromachēn, Hectoris, uxōrem dūxisse nārrātur.
3. Andromachē in [= silvā sacrā] sacrificābat et Hectoris invocābat.
4. [= ut prīmum] Aenēam [= recognōvit], [= territa] [< pallēscere], quia eum mortuum esse [= arbitrābātur].
5. Dum Andromachē fortūnam suam nārrat et dē [< cadere] Aenēae quaerit, Helenus vēnit et Aenēam ad cēnam [= vocāvit].
6. Helenus, postquam [= bovēs iuvenēs] immolāvit, Aenēam dē perīculīs quae ā fretō Siculō nautīs impendent certiōrem fēcit.
7. Scylla ex obscūrō nāvēs in saxa trahit, et Charybdis nāvēs in / [= vorāginem] mergit.
8. [= melius est] tōtam Siciliam / quam mōnstra illa terribilia [= cognōscere quālia sint].
9. Helenus erat, quī dīvīnō modō rēs futūrās praedīcere poterat.
10. Cum Trōiānī inde essent [= discessissent], post sōlis [< occidere] in lītus exiērunt.
11. Mediā nocte profectī, cum iam rubēret, Italiae lītus cōnspexērunt.
12. Anchīsēs vīnō implēvit atque deōs sīc invocāvit:
"Dī maris et terrae tempestātumque !"
13. Trōiānī in terrā illā Graecōrum [< mora] nōluērunt.