1. Mettius, quī proelium spectāverat, Tullō dē victōriā est
2. Ubi [= lūcēre coepit], duo exercitūs ad cōntiōnem vocātī sunt.
3. Albānī proximī stābant, ut Tullum dē proeliō [= herī factō] [= prō cōntiōne loquentem] audīrent.
4. Mīlitēs Rōmānī Albānōs [= circumdant] .
5. Ibi Tullus dīxit 'Albānōs [<> iussū] suō ad montēs abiisse!'
6. "Nec omnium Albānōrum est" inquit, "ducem secūtī sunt: Mettius est [< dūcere] itineris et foederis [< rumpere]."
7. Tullus, quī nōn magis cum hostibus quam cum [< perfidus] sociōrum dīmicāverat, hanc [< dīmicāre] perīculōsiōrem esse cēnsēbat.
8. Dum [< centuria] Mettium [= cingunt], Tullus "Mettī Fūfētī!" inquit "Quoniam tuum ingenium est [= sānārī nōn
potest], [= saltem] tū tuō suppliciō docē hūmānum genus ea sāncta
crēdere quae ā tē sunt!"
9. Cum Mettius ad duōs currūs [= vīnctus] esset, [= quaternī equī] in [= contrāriās] partēs concitātī sunt: ita corpus eius [= laniātum] est.
10. Ut Mettius animum inter Fidēnātēs Rōmānōsque ancipitem gesserat, ita corpus eius in duās partēs est.
11. Tullō in animō erat populum Albānum Rōmam [= transferre].
12. Post prōditiōnem Mettiī Alba [= destrūcta] est.
13. Magna erat [< maestus] Albānōrum, cum postrēmum per domōs suās [= errārent].
14. Cum dīruerentur domūs, velut nūbe omnia implēvit.
15. Agmen [: sine intervāllō] migrantium [< miserārī] urbem relīquit.
16. Rōmānī [= ubīque] pūblica prīvātaque aedificia dīruērunt.
17. Templa ab armātīs sunt, nec vērō dīruta, sīcut ab rēge erat.
18. Numerus cīvium Rōmānōrum [< duplex] est: ita Rōma crēscēbat Albae / [< ruere].
19. Tullus ex Albānīs decem equitum lēgit.
20. Ut urbs expugnētur, necesse est portās [< ex + frangere].
21. In hōc exercitiō vocābula quae dēsunt sunt.