1. Dēmarātus Corinthius ob [= discordiam] cīvium Tarquiniōs [= migrāvit]; ibi fīliōs Lucumōnem et Arruntem genuit.
2. Patre mortuō Lucumō omnium bonōrum fuit, nam Arrūns prior quam pater [= mortuus erat], neque pater sciēbat [= uxōrem fīliī] gravidam esse.
3. Itaque Dēmarātus nepōtis in suō oblītus erat, ac puerō egentī Egeriō (= Egerius) nōmen datum est.
4. Tanaquīl, uxor Lucumōnis summō nāta, virum suum [= decorātum] vidēre volēbat.
5. Cum Etrūscī Lucumōnem ut / [= profugō ē patriā] nātum spernerent, uxor eius Tanaquīl eam [< indignus] aegrē ferēbat.
6. Ergō virō suō persuāsit ut cum omnibus suīs Tarquiniīs ex patriā [< māter] .
7. Rōma ad honōrem adipīscendum [= idōnea] fuit, quia in novō populō locus est fortī ac [= impigrō] virō.
8. Dum Lucumō cum uxōre [= currū] Rōmam vehitur, aquila repente eius rapuit superque eōs [= hūc illūc volāns] rūrsus capitī aptē reposuit.
9. Tanaquīl, quae prōdigiōrum [<> ignāra] erat, 'eam [< āla] [f < nūntius] deōrum vēnisse' dīxit, et 'pilleum velut [= ā diīs] virō redditum esse.'
10. Hoc [= auspicium] animum Lucumōnis / [< cōgitāre] implēvit dē rēgnō adipīscendō.
11. 'Lūcium Tarquinium' sē appellāvit, ac Rōmānōs, quibus ob [< novus] et dīvitiās [< cōnspicere] erat, [= benignē] invītābat ac beneficiīs sibi conciliābat.
12. Amīcitiam iūnxit cum ipsō Ancō rēge, ac postrēmō [< tuērī] rēgis līberīs īnstitūtus est.
13. Ancō mortuō L. Tarquinius magnō [< cōnsentīre] populī rēx creātus est, postquam ōrātiōnem habuit ad conciliandum populum [= aptē cōnfectam].
14. Numa Curibus Rōmam in rēgnum [= arcessītus] est.
15. Multī Rōmānī nōbilēs cīvīlibus officiīs .