1. Sōle occidente Sextus Tarquinius portā [= aere opertā] Collātiam ingressus est et domum Lucrētiae petīvit.
2. Lucrētia īnscia parābat hostī suō: tantum animō [< errāre] erat!
3. Noctū Sextus Tarquinius surgit et in thalamum Lucrētiae, [< nūbere] [= castae], venit.
4. Lucrētia [= pavida est] ut parva agna [= prehēnsa] cum iacet sub lupō [= ad necem parātō].
5. Effugere nōn potest, nam pectora [= manibus] [= premuntur].
6. Lucrētia violāta coniugem et patrem [= senem] advocat.
7. Ut eam lūgentem vident, "Quae causa est lūctūs?" inquiunt, "cui [= fūnus] parās?"
8. 'Illa diū [= tacet] que [< pudēre] cēlat amictū
ōra, fluunt lacrimae mōre aquae [= ut aqua semper fluēns].'
9. Lucrētia, ter frūstrā loquī cōnāta, tandem dēdecus suum ausa est, dum [< mātrōna] genae ērubēscunt.
10. Pater et coniūnx eī coāctae dant [= ignōscunt], sed illa pectus suum cultrō trānsfīgit!
11. Dum vir paterque commūne [= iactūram] gemunt, Brūtus cultrum [< genus] sanguine tenēns iūrāvit 'sē Tarquinium cum scelerātā coniuge et [= stirpe] Rōmā exāctūrum esse!'
12. Lucrētia [= nec vīva nec mortua] comā haec verba [<> pavida] probāre vīsa est.
13. In forō Brūtus vulnus Lucrētiae [= vacuum] patefēcit et rēgis facta nefanda referēns populum concitāvit.
14. Brūtus et Collātīnus, virī [< honōs], cōnsulēs creātī sunt iīsque [< annus] imperium datum est.