1. Mōtū orbium efficitur [< con- + cantus], cum sonōs acūtōs cum temperantur [< aequē].
2. Orbēs caelī enim coniunguntur intervāllīs imparibus, sed tamen prō parte ratiōne [= dīvīsīs inter sē].
3. Ita summus orbis [= stēllās ferēns], cuius [< convertere] est [= citior], movētur sonō, gravissimō autem orbis [< lūna] atque īnfimus.
4. Terra autem silentiō [= quae nōn movētur] ūnō locō manet in mediō mundō.
5. Illī octō orbēs sīve [= globī] septem sonōs distīnctōs efficiunt, quia eadem vīs est duōrum, primī et octāvī; septem enim quasi est omnium numerōrum
6. Itaque fidēs quoque septem habent.
7. Sonitū caelestī opplētae aurēs hominum [= surdae factae sunt], sīcut surdī sunt iī quī Catadūpa [= ad C. incolunt] ubi Nīlus māximō sonitū ex altissimīs montibus [= praecipitātur].
8. Nam nōbīs [< sentīre] audiendī [= obtūnsus] est, ut tantum sonitum capere nōn possīmus; sīcut sōlem adversum intuērī nequīmus eiusque radiīs [= vīs videndī] nostra sēnsusque videndī vincitur.
9. Ipsa terra quasi quibusdam sīve zōnīs [= circumdata vinculīs] esse vidētur, ē quibus duae extrēmae caelī verticibus [< sub + nītī] frīgore [= rigidī factae sunt], media autem
sōlis ārdōre torrētur.
10. Duae zōnae temperātae [< habitāre] sunt, sed quī zōnam [<> septentriōnālem] incolunt nōn tantum [trāns + < vertere], sed etiam [= stant] nōbīs.
11. Ita hominēs quī terram incolunt [= inter sē abruptī] sunt, neque cuiusquam nōmen atque glōria in omnibus terrīs [= lātē extendī] potest.
12. Quid autem meā [= rēfert] ā posterīs sermōnem fore dē mē?
13. Necesse est tempore certō et [< exūrere] terrārum accidere.
14. Hominēs [= vulgō] annum ūnō sōlis ānfrāctū , sed tum dēmum cum cūncta astra eōdem reversī eandem tōtīus caelī [< discrībere] rettulerint, 'magnus annus' explētus est; cuius adhūc vix
pars [1/20] conversa est.
15. Interdum necesse est membrum vulnerātum ā medicō [= secandō removērī].
16. Hieme noctibus frīgidīs terra quasi nive operītur.
17. Horātius Cocles ponte ruptō Tiberim / [= trāns Tiberim nāvit].