Māne puerī in eunt. Puerī quī in lūdum eunt sunt. Quī lūdum habet est.
Mārcus magistrum metuit, nam Diodōrus magister est quī puerōs improbōs verberat.
Intrat magister. Sextus dē surgit. Cēterī discipulī [= adhūc nōn] adsunt.
Magister : 'Ō, discipulōs improbōs...!'
Sextus: 'Num ego improbus ?'
Magister: ' discipulus improbus nōn es, [= sed] cēterī discipulī improbī sunt!'
Post Sextum venit Titus, [= deinde] Mārcus.
Mārcus [= ōstium] nōn pulsat, lūdum intrat, nec magistrum salūtat.
Magister: 'Discipulus improbus , Mārce! ad mē venī!'
Magister Mārcī verberat.
Tergum est pars corporis.
Magister puerum verberāre [<> incipit].
Mārcus ad sellam suam neque .
Magister: ' [= cūr] nōn cōnsīdis?'
Mārcus: 'Sedēre nōn , quod pars tergī mihi dolet!'