Hodiē māne Mārcus erat, vestīmenta eius tam erant quam nix.
Nunc nōn modo [= vestīmenta] eius, sed etiam faciēs et manūs et sordida sunt, atque [= sanguis] eī dē nāsō fluit.
Nam Sextus, quī tam est quam bōs, Mārcum pulsāvit sine (ut ait Marcus).
Mārcus, quī iacuit, tam sordidus est quam . Difficile est eum .
In cubiculō suō Mārcus lavātur et vestem .
[= dum haec aguntur] Aemilia ātrium intrat et vestīgia puerī .
Aemilia: 'Quid hoc est? pedibus sordidīs in mundō ambulāvit!'
Mārcus, vestem mūtāvit, in ātrium redit.
Puer mātrī [= parvam tabulam] Sextī ostendit et 'sē ipsum eās litterās ' dīcit.
Id quod Mārcus dīcit nōn vērum, sed est; Mārcus , sed Aemilia fīliō suō .
Iūlius vērō dē verbīs eius ; Mārcus patrem suum nōn potest.