Aedēs Castoris sacrāta est di Castor et Pollūc, Iovis fīli gemin, quī saepius Rōmān auxili vēnērunt.
Octāviānus de Mārt templum vōvit.
Rēx Faunus Euandr, Mercuriī fīli, arva dedit.
Rēg Latīn ūna fīlia erat, Lāvīnia, iam mātūra vir. Lāvīni nōn licuit rēg Turn nūbere.
Trōiānī equum ligneum Minerv, de Trōiān benign, sacrātum esse putābant, sed sacerdōs, c nōmen erat Lāocoōn, i suāsit nē Graec cōnfīderent.
Cassandra fātum Trōiae cīv su praedīxit, nec vērō Trōiānī e crēdidērunt, sed somn sē dedērunt.
Aenēās iuven Trōiān suāsit ut host Graec resisterent: 'Ūna salūs vict: nūllam spērāre salūtem!'
Graecī, qu diī favēre vidēbantur, nēmin parcēbant.
Venus fīli sē ostendit et e imperāvit, ut patr et uxōr et fīli auxilium ferret.
Ille mātr su pāruit, neque quisquam e redeunt nocuit.
Anchīsēs urb capt superesse nōluit, sed Aenēās 'Sī t certum est' inquit 'Trōi peritūr tē addere, patet iānua mort .
Date m arma! Reddite mē Dana !' Tandem patr su sen, c vīrēs deerant ad fugiendum, persuāsit ut ex urbe portārētur, nec id onus fīli grave fuit.
Aenēās fugiēns nōn s, sed patr ac fīli timēbat.
Umbra Creūsae vir mīrant occurrit et 'Nōn t licet' inquit 'mē tēcum dūcere. Diū nāvigandum est t, sed in Hesperiā nova patria t et soci tu parāta est.'