1. Dum gubernātor loquitur [<> tacet], Mēdus caelum spectat.
2. Ab occidente nūbēs oriuntur nōn albae, sed ātrae.
3. Nauta deum Neptūnum invocat: 'Ō Neptūne!'
4. Paulō post fulgur caelum et mare illūstrat, et statim magnus tonitrus audītur.
5. Simul tempestās oritur; mare turbidum fit [= esse incipit].
6. Nāvis flūctibus iactātur ac vix [= prope nōn] gubernārī potest.
7. Necesse est aquam haurīre et mercēs iacere.
8. Gubernātor Neptūnum invocat propter timōrem [= quia timet].
9. Lȳdia Chrīstum invocat: 'Ō Chrīste! Servā nōs!'
10. Mēdus Lȳdiam lābentem sustinēre cōnātur, nec vērō [= sed nōn] ipse stāre potest.
11. Lȳdia iterum [= rūrsus] Chrīstum invocat: 'Ō Chrīste! Iubē mare tranquillum fierī!'