1. Mēdus, quī rēs Mārcī ferre solet, hodiē abest.
2. Itaque Mārcus ad lūdum ambulāns rēs suās ipse fert.
3. Titus et Sextus semper rēs suās ipsī ferunt.
4. Titus: 'Cūr tū ipse rēs tuās fers hodiē, Mārce?'
5. Mārcus: 'Ipse rēs meās ferō, quia Mēdus abest; sed cūr vōs semper rēs vestrās ipsī fertis?'
6. Titus: 'Nōs rēs nostrās ipsī ferimus, quia in ipsō oppidō Tūsculō habitāmus, nōn procul ab oppidō.'
7. Mārcus: 'Venīte mēcum ac rēs meās ferte!'
8. Sextus: 'Rēs tuās ferre nōlumus. Ipse rēs tuās fer, Mārce!'
9. Tabula, quae ā Mēdō ferrī solet, hodiē ā Mārcō fertur.
10. Epistulae ā tabellāriīs feruntur.