Exempla: Dominus imperat ut servus verberētur et inclūdātur (= Dominus eum
verberārī et inclūdī iubet). Servus: 'Cūr imperās ut ego verberer et in-
clūdar?' (= 'Cūr mē verberārī et inclūdī iubēs?'). D.: 'Mē rīdēs! Itaque
imperō ut verberēris et inclūdāris!' (= 'tē verberārī et inclūdī iubeō!').
Dominus imperat ut servī verberentur et inclūdantur (= D. eōs verberārī
et inclūdī iubet). Servī: 'Cūr imperās ut nōs verberēmur et inclūdāmur?'
(= 'Cūr nōs verberārī et inclūdī iubēs?'). D.: 'Mē rīdētis! Itaque imperō
ut verberēminī et inclūdāminī!' (= 'vōs verberārī et inclūdī iubeō!').
1. Dominus imperat ut servus vocētur et interrogētur (= Dominus servum vocārī et interrogārī iubet).
2. Iūlius imperat ut pāstor prehendātur et teneātur (= Iūlius pāstōrem prehendī et tenērī iubet).
3. Colōnus: 'Cūrā ut ovēs tuae ab agrīs prohibeantur!'
4. Dux nūntium monet ut cautē ex castrīs ēgrediātur et ōret ut sine morā sibi auxilium mittātur.
5. Dux: 'Cavē nē videāris nēve audiāris ab hostibus!'
6. Māter fīlium monet ut bene lavētur: 'Cūrā ut bene lavēris, Mārce, nēve sordidīs manibus proficīscāris!'
7. Mārcus: 'Dāvus semper cūrat ut ego bene laver nēve sordidīs manibus proficīscar.'
8. Māter fīliōs monet ut bene laventur: 'Cūrāte ut bene lavēminī, fīliī, nēve sordidīs manibus proficīscāminī.'
9. Mārcus: 'Dāvus semper cūrat ut nōs bene lavēmur nēve sordidīs manibus proficīscāmur.'