1. Dominus servōs monet ut labōrent neu [= nēve] quiēscant.
2. Mēdus gladium ēdūcit, nē inermis [= sine armīs] occīdātur, sed gubernātor eī dissuādet [<> persuādet] nē praedōnibus resistat.
3. Mēdus: 'Dōnec ego vīvam, nēmō tibi nocēbit, Lȳdia!'
4. Intereā [= interim] Lȳdia, genibus flexīs, Deum precātur: 'Pater noster, quī es in caelīs! Fīat voluntās tua!'
5. Gubernātor praedōnibus magnam pecūniam offerre vult, namque is lībertātem omnibus rēbus praefert.
6. Sī ipse satis pecūniae nōn habet, amīcī eum ē servitūte redimere possunt; hanc grātiam [= beneficium] ab amīcīs suīs petet.
7. Hoc audiēns mercātor duōs versūs reminīscitur [<> oblīvīscitur] quōs scrīpsit poēta quīdam Rōmānus.
8. Gubernātor nōmen poētae oblītus est, sed mercātor nōmen eius meminit [= memoriā tenet].
9. Vērus amīcus numquam amīcō suō deest, sed vēra amīcitia rēs rāra est.
10. Quī tibi grātiam habet [= grātus est] prō beneficiō, nōn sōlum tibi grātiās agere, sed etiam grātiam referre dēbet.