1. Hector in somnīs Aenēam monuit ut deōs Penātēs caperet atque ex urbe incēnsā fugeret.
2. Aenēās arma cēpit, ut patriam dēfenderet.
3. Aenēās iuvenēs hortātur ut sē arment et strictīs gladiīs in mediōs hostēs sē praecipitent.
4. Venus Aenēae suāsit ut celeriter domum ad suōs fugeret.
5. Fīlius et nepōs Anchīsae suādent nē omnēs suōs sēcum perderet.
6. Multī Trōiānī eō convēnerant, ut cum Aenēā proficīscerentur.
7. Helenus Aenēam dissuāsit nē per fretum Siculum nāvigāret.
8. Iūnō rēgem Aeolum ōrāvit ut classem Aenēae disiceret.
9. Posterō diē Aenēās exiit, ut nova loca explōrāret.
10. Sychaeus in somnīs uxōrī suāsit ut ex patriā excēderet.
11. Īlioneus: 'Tē ōrāmus nē nōs ab ōrīs Āfricae arceās. Nōn vēnimus, ut praedam faciāmus/erēmus. ... Hoc tantum ōrāmus ut nōbīs liceat classem subdūcere et nāvēs frāctās reficere.'
12. Venus Aenēam nebulā circumfūdit, nē quis eum cernere posset.
13. Penātēs Aenēam monuērunt nē longum fugae labōrem recūsāret: 'Tū longum fugae labōrem nē recūsāveris [= nōlī recūsāre]!'
14. Andromachē dubitābat an Aenēās vīveret, sed ille eam hortātus est nē dubitāret: 'Vīvō equidem. Nē dubitāveris [= nōlī dubitāre]!'