Dē participiō perfectī
1. Dīdō: 'In lītus ēiectum [< ēicere] tē excēpī, classem āmissam [< āmittere] restituī...' Haec locūta [< loquī] sermōnem abrumpit.
2. Famulae eam collāpsam [< collābī] suscipiunt.
3. Latīnus nōbilitātem virī admīrātus [< admīrārī] amīcitiam cum Aenēā fēcit.
4. Ita sōlus rēx duārum gentium factus [< fierī] Aenēās utramque gentem 'Latīnōs' appellāvit.
5. Alba condita est XXX ferē annō post Lāvīnium conditum [< condere].
6. Ascaniī fīlius, cāsū in silvīs nātus [< nāscī], 'Silvius' vocātus est.
7. Rōmulus Silvius fulmine ictus [< īcere] Aventīnō rēgnum lēgāvit.
8. Aventīnus sepultus [< sepelīre] in eō colle quī nunc pars urbis Rōmae est nōmen collī dedit.
9. Virgō Vestālis vī compressa [< comprimere] geminōs fīliōs peperit.
10. Ita genitī [< gignere] et ēducātī [< ēducāre] puerī adolēvērunt.
11. Latrōnēs ob praedam āmissam [< āmittere] īrātī Remum cēpērunt.
12. Cum Remus captus [< capere] Numitōrī dēditus esset, Faustulus metū coāctus [< cōgere] Rōmulō rem aperuit.
13. Rōmulus Albam profectus [< proficīscī] rēgiam oppugnat.
14. Frātrēs in medium prōgressī [< prōgredī] avum suum 'rēgem' salūtāvērunt.
15. Līvius scrīpsit CXLII librōs 'Ab urbe conditā' [< condere].
16. Augustus mortuus est annō XIV post Chrīstum nātum [< nāscī].