1. Sōle occidente Sextus Tarquinius portā aerātā [= aere opertā] Collātiam ingressus est et domum Lucrētiae petīvit.
2. Lucrētia īnscia epulās parābat hostī suō: tantum animō errōris [< errāre] erat!
3. Noctū Sextus Tarquinius surgit et in thalamum Lucrētiae, nūptae [< nūbere] pudīcae [= castae], venit.
4. Lucrētia pavet [= pavida est] ut parva agna dēprehēnsa [= prehēnsa] cum iacet sub lupō īnfēstō [= ad necem parātō].
5. Effugere nōn potest, nam pectora palmīs [= manibus] urgentur [= premuntur].
6. Lucrētia violāta coniugem et patrem grandaevum [= senem] advocat.
7. Ut eam lūgentem vident, 'Quae causa est lūctūs?' inquiunt, 'cui exsequiās [= fūnus] parās?'
8. 'Illa diū reticet [= tacet] pudibundaque [< pudēre] cēlat amictū
ōra, fluunt lacrimae mōre perennis aquae [= ut aqua semper fluēns].'
9. Lucrētia, ter frūstrā loquī cōnāta, tandem dēdecus suum ēloquī ausa est, dum mātrōnālēs [< mātrōna] genae ērubēscunt.
10. Pater et coniūnx eī coāctae veniam dant [= ignōscunt], sed illa pectus suum cultrō trānsfīgit!
11. Dum vir paterque commūne damnum [= iactūram] gemunt, Brūtus cultrum generōsō [< genus] sanguine stīllantem tenēns iūrāvit 'sē Tarquinium cum scelerātā coniuge et prōle [= stirpe] Rōmā exāctūrum esse!'
12. Lucrētia sēmianimis [= nec vīva nec mortua] comā concussā haec verba impavida [<> pavida] probāre vīsa est.
13. In forō Brūtus vulnus Lucrētiae ināne [= vacuum] patefēcit et rēgis facta nefanda referēns populum concitāvit.
14. Brūtus et Collātīnus, virī honestī [< honōs], cōnsulēs creātī sunt iīsque annuum [< annus] imperium datum est.