Mārcus ad lūdum venit nec iānuam pulsat.
Magister: 'Cūr tū iānuam nōn pulsās, cum ad lūdum venīs?'
Mārcus: 'Ego iānuam nōn pulsō, cum ad lūdum veniō, quod nec Sextus nec Titus id facit.
Audīte, Sexte et Tite: vōs iānuam nōn pulsātis cum ad lūdum venītis!'
Sextus et Titus: 'Nōs iānuam pulsāmus, cum ad lūdum venīmus!'
Magister: 'Tacēte! Aperīte librōs!' Titus: 'Ego librum nōn habeō.'
Magister: 'Cūr librum nōn habēs, Tite?'
Titus: 'Librum nōn habeō, quod Mārcus meum librum habet!'
Mārcus: 'Sed vōs meās rēs habētis!'
Titus et Sextus: 'Nōs rēs tuās nōn habēmus!'
Magister discipulōs dormīre vidēns exclāmat: 'Ō puerī! Dormītis! Ego recitō, vōs nōn audītis!'
Mārcus: 'Ego tē recitāre audiō. Nōn dormiō.'
Titus et Sextus: 'Nec nōs dormīmus. Tē recitāre audīmus. Bene recitās, magister.'
Magister: 'Ego bene recitō, at vōs male recitātis! Malī discipulī estis!'
Discipulī: 'Vērum nōn dīcis, magister. Bonī discipulī sumus: in lūdō nec clāmāmus nec rīdēmus, et tē audīmus!'