Mārcus ā magistrō nōn laudātur, sed reprehenditur.
Mārcus: 'Cūr ego semper reprehendor, numquam laudor? Titus et Sextus semper laudantur, numquam reprehenduntur.'
Magister: 'Tū nōn laudāris, sed reprehenderis, quia prāvē respondēs.'
Mārcus: 'Sed ego semper interrogor!'
Sextus: 'Tū nōn semper interrogāris; nōs saepe interrogāmur nec prāvē respondēmus: itaque ā magistrō laudāmur, nōn reprehendimur.'
Mārcus: 'At facile est id quod vōs interrogāminī: itaque rēctē respondētis ac laudāminī!'
Titus: 'Nōs magistrum verēmur. Nōnne tū eum verēris?'
Mārcus: 'Ego magistrum nōn vereor. Cūr vōs eum verēminī?'