Mārcus ūmidus est, quod per imbrem ambulāvit, ac sordidus, quod humī iacuit.
Discipulī ūmidī sunt, quod per imbrem ambulāvērunt, ac sordidī, quod humī iacuērunt.
Mārcus: 'Ā Sextō pulsātus sum.'
Iūlius: 'Nōnne tū Sextum pulsāvistī?'
Mārcus: 'Prīmum Sextus mē pulsāvit, tum ego illum pulsāvī. Ego et Titus Sextum pulsāvimus.'
Iūlius: 'Quid? Vōs duo ūnum pulsāvistis? Et cūr sordida est vestis tua? Humīne iacuistī?'
Mārcus: 'Humī iacuī: Sextus mē tenuit.'
Aemilia: 'Quid magister vōs docuit hodiē?'
Mārcus: 'Magister aliquid recitāvit, sed ego initium tantum audīvī.'
Aemilia: 'Cūr nōn omnia audīvistī?'
Iūlius: 'Mārcus in lūdō dormīvit!'
Aemilia: 'Audīsne? Pater dīcit 'tē in lūdō dormīvisse.' Tūne vērē dormīvistī?'
Mārcus: 'Certē dormīvī, māter. Omnēs dormīvimus! Sed paulō post magister laudāvit litterās meās.'
Mārcus mātrī litterās quās Sextus scrīpsit ostendit.
Aemilia: 'Tūne ipse hoc scrīpsistī?'
Mārcus: 'Ipse scrīpsī. Cēterī puerī prāvē scrīpsērunt.'