Mēdus adest. Dāvus abest.
Iūlius imperat : 'Vocā Dāvum, Mēde!'
Mēdus Dāvum vocat : 'Dāve! Venī!'
Dāvus venit neque Iūlium videt.
Mēdus: 'Salūtā dominum!'
Dāvus dominum salūtat : 'Salvē, domine! Quid est?'
Dominus: 'Tacē, serve! Nummī meī ubi sunt?'
Servus tacet neque respondet.
Iūlius: 'Respondē!'
Dāvus: 'Interrogā Mēdum!'
Iūlius Mēdum interrogat : 'Ubi est pecūnia mea, Mēde?'
Mēdus: 'Dāvus pecūniam tuam habet.'
Iūlius: 'Pōne sacculum tuum in mēnsā, Dāve!'
Dāvus pāret : sacculum suum in mēnsā pōnit.
Dāvus: 'Vidē, domine : sacculus meus vacuus est.'
Iūlius: 'Sūme sacculum tuum et discēde, bone serve!'
Dāvus sacculum suum sūmit et discēdit.