LINGVA LATINA PER SE ILUSTRTA

Hans Henning Ørberg

ROMA AETERNA

CAPITVLVM LII

PENSVM B

Micipsa, tametsī [= etsī] nātūram Iugurthae vehementem [= violentam] et avidam [= cupidam] imperiī timēbat, tamen eum adoptāvit et hērēdem fēcit.

Rēx moriēns Iugurtham obtestātus est ut amīcōs dīvitiīs anteferret [= praeferret] et frātrēs eius monuit ut Iugurtham colerent atque observārent.

Micipsā mortuō, rēgulī [= rēgis fīliī] tempus ad dīvīsiōnem pecūniae cōnstituērunt; ibi mīlitēs Iugurthae Hiempsalem locō abditō [= occultō] latentem occīdērunt.

Fāma tantī sceleris per Āfricam brevī dīvulgāta est.

Adherbal, cum rēgnum suum armīs tūtārī [= tuērī] nōn posset, Rōmam contendit et senātum ōrāvit ut sibi subvenīret.

Iugurtha vērō largītiōne [< largīrī] effēcit ut senātōrēs virtūtem eius laudibus extollerent, scelus et flāgitium [= turpe factum] omitterent. Ergō potentiā frētus [= cōnfīdēns] ex imprōvīsō fīnēs Adherbalis invāsit.

Is victus Cirtam profūgit, quae virtūte Italicōrum dēfēnsābātur [= dēfendēbātur]; dēditiōne factā, Adherbal īlicō [= statim] necātus est cum Numidīs et negōtiātōribus [= mercātōribus] Rōmānīs.

Calpurnius, rēgis pecūniā dēprāvātus [= corruptus], pācem flāgitiōsam [= ignōminiōsam] cum Iugurthā fēcit.

Cum rēx Rōmam accersītus [= arcessītus] esset, ut dēlicta Scaurī aliōrumque patefaceret, familiārī [= amīcō] suō Bomilcarī imperāvit ut īnsidiātōrēs parāret quī Massīvam necārent; ūnus vērō dēprehēnsus indicium profitētur et Bomilcar reus fit.

Iugurtha Rōmā ēgressus 'Ō, urbem vēnālem' inquit 'et mātūrē peritūram sī ēmptōrem invēnerit!'

Adulēscentia est aetās inter pueritiam et iuventūtem.

Victor ab hostibus victīs pacīscī solet ut obsidēs dentur.

Quī sonitum [= sonum] magnum ac molestum facit, strepere dīcitur.

Quī multa incipit, rārō inceptum suum patrāre [= perficere] quit [= potest].

Nihil meā rēfert quid aliī dē mē loquantur!

Synōnyma: V annī et quīnquennium; casa et tugurium; inopia et pēnūria;

vetus vulnus et cicātrīx; ars et artificium; asperitās et difficultās;

explōrātor et speculātor; pulcher et decōrus; modicus et mediocris;

fessus et dēfessus; equō vehī et equitāre; explōrāre et scrūtārī ;

adnītī et ēnītī; cūnctārī et haesitāre; magnā cum cūrā et accūrātē;

celerrimē et ōcissimē; nimis et abundē.

Contrāria: stultitia et sapientia; fortitūdō et ignāvia; validus et imbēcillus; convalēscere et tābēscere.


Index Pensum 52a Pensum 52c